Srndalje, jedno od najposećenijih izletišta u podnožju Jastrepca, na 2km od Ribarske Banje, odlikuje prelepa i nezagađena priroda, čista reka bogata rečnom pastrmkom koju ljubazni domaćini uslužno peku. Svi oni koji vole tradicionalna narodna jela i specijalitete ovog kraja, do etno-vodenice „Srndalje“ mogu stići laganom šetnjom uredenim planinskim putem dugim 1800 metara, ili vozićem „Trucko“.

Na samo 20 kilometara od Kruševca, drevne srpske prestonice, uzdiže se prirodom dani bedem, najšumovitiji balkanski predeo po Josifu Pančiću, veličanstveni Jastrebac.
Uz samo bajkovito jezero prostire se turistički kompleks Jastrebac Lake Resort, kao i spektakularan Avantura park.

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice je najposećenija i u nju dolaze vernici iz svih krajeva naše zemlje i inostranstva. Potresna je istorija njenog postanka.

Pred kraj 19. veka ljudi su vidali plameni stub na mestu gde se danas nalazi crkva. Stoka se na tome mestu nije zadržavala niti pasla, vec je bežala, i niko je nije mogao zadržati. Godine 1898. trinaestogodišnja boležljiva devojčica Milojka iz Ðunisa imala je usred dana čudesnu viziju. Kada je pošla sa krčagom da zahvati vodu na izvoru blizu mesta gde se pokazivao plameni stub, prvo je čula reči: “Blagoslovena si ti devojčice, pohitaj na vodu”.
Došavši na izvor, Milojka je videla ženu u crnini koja joj je rekla: “Milojka ne plaši se nego dođi meni”.
Žena je uhvati za ruku saže se, iskopa virčić iz koga poteče bistra voda. Onda zapovedi Milojki da se umije i pije od te vode da bi ozdravila. Kad ona to učini, žena joj reče da na ovom mestu treba podići crkvu i posvetiti je Pokrovu Presvete Bogorodice.
To se brzo razglasilo i ljudi su shvatili da je ta žena bila sama Bogorodica koja želi da se tu podigne crkva. Zbog toga su to mesto ogradili i pokrili. Narod je počeo dolaziti, paliti sveće, piti vodu i umivati se. Bolesnici su ozdravili i javno pričali o svom čudesnom isceljenju.
No kad je narod počeo masovno posećivati crkvu, pobunili su se arhimandrit svetoromanski Danilo i sveštenik kaonički Ljubodrag Jovanović. Oni izdejstvuju kod načelnika Todorovića da se crkva poruši, što je i učinjeno. No, svu trojicu stigla je teška kazna Božija, koja se odrazila i na porodice sveštenika i načalnika, dok je arhimandrit pao u postelju i posle sedmogodišnjeg bolovanja umro. Na ruševinama crkvice pokazivala se svetlost i čuo se zvuk zvona. Vernici su i dalje dolazili i dobijali iscelenje. Podiže se nova crkva, nešto veća od prve.

U samom centru Srbije, malo selo nadomak Aleksinca, Gornji Adrovac, cuva uspomenu na Nikolaja Rajevskog, coveka koji je nadahnuo Tolstoja i poslužio mu za lik grofa Vronskog u poznatom romanu „Ana Karenjina“.
Na samo dva sata od Beograda i 30 minuta od Ribarske Banje, vijugav put kroz Pomoravlje vodi ka zelenim brdima planine Jastrebac. Tu je Gornji Adrovac, selo koje povezuje Anu, Vronskog, Tolstoja i Srbiju. Na kraju asfaltnog puta, skrivena u krošnjama stoletnih lipa, nalazi se impozantna crkva u ruskom stilu. Uz nju nekoliko grobova, a iza nje selo se povija, a strmi jarak deli oranice, šljivike i ucvetale vocnjake. Sa pitomog brda kod crkve pogled na panoramu sela skoro je idilican.
Teško je i poverovati da je 1876. godine isto selo gorelo, da su tu topovi rovali zemlju, i da su baš ta pitoma brda svedoci žestokih bitaka, ratnih patnji i visoke cene koju je jedna generacija Srba podnela u borbi za slobodu.

Nalazi se u donjem toku reke Južne Morave, blizu njenog ušca, odmnosno njenog spajanja sa Zapadnom Moravom kod Stalaca. Manastir je u šumi, nedaleko od Djunisa, na nekih 40km od Aleksinca, 20 od Kruševca… Do manastira se može doci odlicnim asfaltnim putem. Manastir je sada muski, sa nekoliko monaha. Cesto se citaju molebani za ozdravljenje, jer je mnogo onih koji traže i dobijaju pomoc kada su u pitanju bolesti vezane za duševne probleme i živcani sistem, nerotkinje...

Na 65 km od Ribarske Banje nalazi se spomenik prirode „Ðavolja Varoš“, jugu Srbije, 27 km jugoistocno od Kuršumlije, a 89 km jugozapadno od Niša. Od Beograda je udaljen 288 km. Ispod planine Radan na visini od oko 600 metara pruže se vrlo retki prizor zemljanih figura. Ovakve figure se vrlo retko srecu na svetu, a nastale su u viševekovnim erozivnim procesima. Ðavolja Varoš se sastoji od dve «mahale» sa oko 200 figura, suprotstavljenih sa leve i desne strane litice. Leva grupa se zove Ðavolja jaruga, a desna Paklena jaruga. Svaku grupaciju cine po stotinak kamenih figura. Proces kreiranja ovih zemljanih figura je neprestan, neke nestaju pod ekstremnim vremenskim uslovima, ali zato se druge radaju.
Ova dva u svetu retka prirodna fenomena posmatrana zajedno „Ðavolju Varoš“ cine pravim svetskim cudom prirode. Atraktivnost dva nevidena cuda prirode dopunjuju okolni prirodni ambijent koji oko zemljanih figura deluje surovo, skoro misticno, a u širem okruženju živopisno i pitomo, kao i ostaci naselja, stare crkve, groblja i nekoliko zanimljivih rudarskih jama. Lokalitet „Ðavolja Varoš“ je stavljen pod zaštitu države još 1959. godine, a 1995. godine je Uredbom Vlade Republike Srbije proglašen za prirodno dobro od izuzetnog znacaja i stavljen u prvu kategoriju zaštite – SPOMENIK PRIRODE.

U podnožju planine Jastrebac 20 km. od Kruševca, u selu Naupare nalazi se ovaj manastir. Izgradjen je oko 1380. god. a prvi put se pominje u povelji koju je potpisao Knez Lazar a izdao monah Dorotej i njegov sin Danilo buduci srpski patrijarh Danilo III i to 1382. god. gde se manastiru Drenči poklanja i dvor Naupare. Smatra se po predanju da su ga podigli Knez Lazar i njegov sin Stefan Visoki.
Turci su manastir sa crkvom srušili 1454. god i dugo je bio u ruševinama, Za vreme Karađorđevog ustanka crkva je raščišćena ,osvecena i u njoj su se pricešcivali ustanici. Freske nisu ocuvane sem u fragmentima. Na zapadnoj fasadi nalazi se rozeta izuzetne lepote i po oceni strucnjaka je remek delo iz XIV veka.
Crkva je obnovljena 1835. god za vreme Miloša Obrenovica. Kao uzor poslužila je crkva Lazarica u Kruševcu. Izgrađena je u moravskom stilu. Manstirski konak izgrađen je 1990 god. Manastir je aktivan.